Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Minime vero, inquit ille, consentit. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Primum quid tu dicis breve? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Duo Reges: constructio interrete. Dici enim nihil potest verius. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Nihilo magis.: An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Bork: Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Cur iustitia laudatur?: Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
Ita credo.: Videsne quam sit magna dissensio?

Cuius tanta tormenta sunt, ut in iis beata vita, si modo
dolor summum malum est, esse non possit.

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem
epulis celebrari memoriam sui nominis.

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Frater et T. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?